Insulin je hormon koji luči pankreas.
Zašto nam je potreban insulin?
Nakon obroka dolazi do povećanja šećera u krvi pa je potrebno da se taj šećer iz krvi uvede u mišiće, jetru i masti (koje tijelo koristi za energiju). Insulin je “ključ” koji otključava svaku našu ćeliju i uvodi u nju šećer iz krvi. Sve funkcioniše besprekorno dok god insulin ima moć da otključa naše ćelije.
Međutim, dešava se da ćelije insulin ne prepoznaju kao prijatelja koji želi da ih nahrani i postaju otporne (rezistentne) na njega. Ovo neprepoznavanje insulina od strane ćelija, odnosno smanjena efikasnost insulina u transportu glukoze u ćelije je poznato pod nazivom insulinska rezistencija.
Neprepoznavanjem insulina, glukoza ostaje ne uvedena u ćelije i ostaje u krvi, što dovodi do povišenih vrijednosti glukoze u krvi što se drugačije naziva i hiperglikemija. Hiperglikemiju pankreas prepoznaje kao signal da luči više insulina nego obično i počinje da radi ubrzano. Ubrzani rad pankreasa dovodi do povišenih vrijednosti insulina u krvi što predstavlja hiperinsulemiju, i nerijetko je hiperinsulemija još jedan od pokazatelja da postoji insulinska rezistencija.
Pored genetskih faktora, kao uzročnici nastanka insulinske rezistencije navode se i
- neredovna i nepravilna ishrana,
- nedovoljna fizička aktivnost,
- pušenje,
- obim struka kod žena veći od 85cm a kod muškarca veći od 100cm, kao i
- loš lipidni status sa povišenim vrijednostima lošeg i smanjenim vrijednostima dobrog holesterola.
Vrlo je bitno znati da se insulinska rezistencija može pobijediti promjenom životnih i prehrambenih navika, jer ukoliko ostaje neliječena vremenom može dovesti do dijabetesa tipa 2.
